Szambo, oczyszczalnia i studnia zgodne z prawem

Przydomowa oczyszczalnia wymaga dość sporej działki, ponieważ konieczne jest zachowanie odpowiednich odległości: 

• odległość od granicy posesji lub drogi wynosi minimum 2 m od osadnika i 2 m od drenażu,
• dom jednorodzinny w odległości minimum 5 m od drenażu,
• studnia to minimum 15 m od osadnika oraz 30 m od drenażu,
• wody gruntowe w odległości nie mniejszej jak 1,5 m od drenażu,
• rurociągi z gazem czy wodą należy odsunąć minimum 1,5 m od osadnika oraz drenażu,
• kable elektryczne nie bliżej jak 0,8 m od osadnika lub drenażu,
• drzewa i krzewy nie mogą znajdować się w odległości mniejszej niż 3 m od drenażu.

Jeżeli projekt budowy przydomowej oczyszczalni ścieków został zaznaczony na planie zagospodarowania działki, podczas ubiegania się o pozwolenie na budowę całego domu, nie musimy spełniać żadnych dodatkowych formalności.

Uwaga! Budowa przydomowej oczyszczalni ścieków w późniejszym etapie wymaga zgłoszenia do urzędu, jeżeli jej wydajność nie jest większa niż 7,50 m³ (większa wydajność wymaga uzyskania pozwolenia na budowę). 

W zgłoszeniu należy:

1. określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych,
2. podać planowy termin rozpoczęcia prac,
3. dołączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane
4. dodatkowe dokumenty w zależności od potrzeb:
   • szkice lub rysunki,
   • inne pozwolenia,
   • dodatkowe uzgodnienia,
   • opinie wymagane odrębnymi przepisami. 

Do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej (starosta lub wojewoda) nie wniesie, w drodze decyzji, sprzeciwu.

Przydomowa oczyszczalnia wymaga dość sporej działki, ponieważ konieczne jest zachowanie odpowiednich odległości: 

• odległość od granicy posesji lub drogi wynosi minimum 2 m od osadnika i 2 m od drenażu,
• dom jednorodzinny w odległości minimum 5 m od drenażu,
• studnia to minimum 15 m od osadnika oraz 30 m od drenażu,
• wody gruntowe w odległości nie mniejszej jak 1,5 m od drenażu,
• rurociągi z gazem czy wodą należy odsunąć minimum 1,5 m od osadnika oraz drenażu,
• kable elektryczne nie bliżej jak 0,8 m od osadnika lub drenażu,
• drzewa i krzewy nie mogą znajdować się w odległości mniejszej niż 3 m od drenażu.

Przy zaznaczeniu lokalizacji zbiornika kanalizacyjnego na planie zagospodarowania terenu, dołączonym do pozwolenia na budowę, dodatkowe formalności nie są konieczne. Jeśli rozpoczynamy budowę nowego szamba, trzeba będzie zdobyć dodatkowe pozwolenie.

Warto pamiętać, że gmina ma prawo odmówić zgody na budowę zbiornika kanalizacyjnego, jeżeli plany gminy przewidują przyłączenie naszej działki do sieci kanalizacyjnej.

Planując budowę studni, pamiętajmy, że:

• odległość między studnią a granicą działki nie może być mniejsza niż 5 m; 
• odległość studni do osi rowu przydrożnego nie może być mniejsza niż 7,5 m; 
• odległość studni do budynków inwentarskich i związanych z nimi szczelnych silosów, zbiorników do gromadzenia nieczystości, kompostu oraz podobnych szczelnych urządzeń nie może być mniejsza niż 15 m; 
• odległość studni do najbliższego przewody rozpuszczającego kanalizacji indywidualnej, jeżeli odprowadzane są do niej ścieki oczyszczone biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód nie może być mniejsza niż 30 m; 
• odległość studni do nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych, najbliższego przewodu rozpuszczającego kanalizacji lokalnej bez urządzeń biologicznego oczyszczania ścieków oraz do granicy pola filtracyjnego nie może być mniejsza niż 70 m.

Studnia o głębokości do 30 m i poborze wody w ilości do 5 m3 na dobę wymaga jedynie zgłoszenia. Do zgłoszenia należy dołączyć rysunki określające usytuowanie studni i standardowo oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością.

Gmina może dodatkowo zażądać innych pozwoleń, uzgodnień i opinii wymaganych odrębnymi przepisami, nakładając na inwestora obowiązek uzupełnienia braków w określonym terminie.

Jeżeli w ciągu 30 dni od dnia zgłoszenia właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej nie wniesie sprzeciwu, możemy rozpocząć budowę studni.

Jeżeli planowana studnia jest większa i wymaga pozwolenia na budowę, do wniosku należy dołączyć również tzw. operat wodnoprawny i opis prowadzenia zamierzonej działalności, a także decyzję o warunkach zabudowy (jeżeli dla terenu nie jest uchwalony miejscowy plan) oraz w zależności od rodzaju wnioskowanego pozwolenia,  decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach.

Wielkość zbiornika to jedna z kluczowych decyzji, które musimy podjąć. Najprościej będzie przyjąć, że szacunkowo jeden domownik wytwarza od 70 do 100 litrów ścieków dziennie. Dostępne na rynku rodzaje czy technologie można generalnie podzielić na 3 grupy: zbiorniki gotowe, z kręgów oraz betonowane na miejscu. Każdy z nich ma swoje wady i zalety. Największy problem z wodą ze studni to nadmiar żelaza.

Jego duża ilość powoduje, że ciecz płynąca z naszych kranów ma rudawe zabarwienie, nieprzyjemny zapach i żelazisty posmak. Na armaturze kuchennej i łazienkowej osadzają się rude naloty, psuje się sprzęt AGD i instalacje sanitarne. Niestety, aby ją uzdatnić, nie wystarczy zastosowanie filtra o działaniu odżelaziającym.

Dobór oczyszczalni ścieków zależy od ilości użytkowników. Przyjmujemy, iż ilość ścieków jednego użytkownika (stałego mieszkańca domu) wynosi 150 litrów na dobę. Proces wstępnego podczyszczania ścieków zachodzi, gdy zapewnione zostaje 3 dobowe przetrzymanie ścieków w osadniku wstępnym (gnilnym).

Właściciel nieruchomości ma obowiązek podłączenia nieruchomości do sieci kanalizacyjnej, chyba że budowa sieci kanalizacyjnej jest technicznie lub ekonomicznie nieuzasadniona. Aby uzyskać informacje, czy i na jakich warunkach nasza nieruchomość może zostać podłączona do sieci kanalizacyjnej, musimy złożyć w lokalnym przedsiębiorstwie wniosek o wydanie warunków technicznych przyłączy.